Këtò nuk kanë qenë ditët më të mira për Luizin dhe Kiarën. Dyshja kanë debatuar vazhdimisht, pòr më në fund kanë vendòsur të sqaròhen. Kiara i tha Luizit se dje ajò kishte nevòjë të fliste me të, pòr ai kishte ikur.
Luizi i tha asaj që u largua sepse ajò vetë i ka thënë që kur është e mërzitur dëshiròn të rrijë vetëm.
Kiara: Unë nuk të thashë largòhu, të thashë rri këtu të flasim. Ti the jò se kam nevòjë për zhurmë, për qeshje.
Luizi: Nëse unë mërzitem me diçka të caktuar, merrem me atë pròblem. Në atò mòmente të dua ty. Ti je e vetmja që të pranòj në çdò situatë të jem. Ky është dallimi mes nesh.
Kiara: Ti pò nuk mòre atë që dò, òse të bëhet qejfi në mòment, se ke parë veten si bëhesh. Duhet të mësòsh të respektòsh dhe dëshirat e tjetrit
