Çfarë është kjo këmbanë në ketë interval kohorë të pazakontë, kishte pyetur Priftin një përfaqësues ndërkombëtar?
Po bie në shenjë respekti që tregohet ndaj vëllezërve shqiptar të besimit mysliman që janë të strehuar neper familje të famullisë, se është koha për të shtruar sofrën e Iftarit, iu kishte përgjigjur Don Kelmend Spaqi me shumë butësi.
Prifti atolik, Don Kelmend Spaqi, famullitar në Kishën e “Shën Andout” në Gllogjan, gjatë kohës se luftës se vitit 1998-98, u binte këmbanave për tu treguar myslimaneve të strehuar në familjet e fshatrave Gllogjan, Nepole, Llugagji e deri ku jehonin tingujt se është koha e iftarit për ata që kanë agjëruar në muajin e shenjtë të “Ramazanit”.
Për një përfaqësues ndërkombëtar që ishte për vizitë në zyrën e famullitarit, tingujt e këmbanës në atë kohë krijuan kureshtje, por kur mësoi arsyen, kishte mbetur i shtangur nga veprimi dhe kujdesi i një prifti katolik për shqiptaret e besimit mysliman që bëjnë iftarin me kambanat e Kishës.
Prifti katolik ka treguar se ushtria famëkeqe serbe kishte mbërritur në fshat dhe ai detyrohej që të gjithë fshatarët t’i merrte brenda në kishë për t’i mbrojtur nga vr asjet dhe përd hunimet. Madje, Dom Spaqi rrëfen se disa herë serbët kishin tentuar të futeshin brenda në kishë për t’i vr arë të gjithë, por prifti kishte kërkuar që fillimisht të vri tet ai dhe murgeshat e më pas fshatarët.
Marre nga shkodra web
