Pallati ku u shua familja Greku dhe shumë të tjerë, ishte shpallur i pabanueshëm nga tërmeti i një viti më parë, në korrik. Trandafile Greku, kunata e Pëllumb Grekut që humbi jetën nën rrënoja me bashkëshoren Çeliken dhe djalin Saimirin, thotë se njëri nga djemtë e kunatit emigroi në Francë nga frikë për të qëndruar në atë pallat dhe nga pamundësia për të marrë një banesë me qira diku tjetër.
Thumana i kujton tragjedinë e familjes së saj, të kunatit, që thotë se e quante vëlla, arsye për të cilën nuk do të jetojë më në atë zonë. Më çoni edhe në një ferr thotë ajo e përlotur vetëm të jetë larg atyre pallateve që u shkatërruan në 30 sekonda. Burri im ka humbur vëllain, nusen e vëllait dhe djalin e vëllait. Ato pallate para dy vjetësh thanë që janë të banueshme.
Sa mori arratinë djali i kunatit tim dhe iku në Francë se nuk ishte i zoti të paguante qiranë, dhe i thanë që është i banueshëm. Kur erdhi puna pallati u shemb. Si mund të hymë ne në atë pallat. Unë nuk e shoh dot Thumanën jo më të hyj në atë pallat që është i pabanueshëm, në ato rrënoja. Kur kam parë unë vëllain e burrit se e quaj si vëlla, unë nuk e dua jetën aty më çoni në një fe rr të jetë sa më larg vetëm në atë pallat jo, nuk jetohet.
U shemb. Kur na merrnin në telefon nga Franca nuk ishim të zot të jepnim përgjigje. Djali i vëllait iku se i thanë dil me qira, Doriani me Danielën vet i katërt, dhe ikën atje, dhe nuk gjeti dot as të atin as të ëmën as vëllain që e kishte si dritën e syve, krah të djathtë. Edhe tani na thonë pallat i banueshëm dy katësh, por si mund të futem unë në atë pallat, shprehet për Report Tv, kunata e Pëllumb Grekut.
Disa prej pallateve dhe banesave tashmë mbajnë shiritin e verdhë, të vendosur nga grupet inspektuese të ekspertëve shqiptarë e të huaj, që do të thotë se ato janë të riparueshme dhe nuk duhen shembur. Por banorët, të strehuar nga shteti në Shëngjin, nuk gjejnë dot guximin të futen brenda tyre.
Pallati im dhe një tjetër në qendër mendohet që do të restaurohen. Shtëpia është një katastrofë totale. Kemi shpëtuar vetëm ca rroba që nuk konsiderohen fare. Ne nuk na i mban të shkojnë në shtëpi, shqip ta them. Dua të rindërtohen pallatet tona. Çdo gjë që duam është të kemi një strehë, sikur edhe në tokë të flemë, ama duam shtëpinë tonë, shprehet një banore.
Si të futemi ne brenda kur edhe pallatet e tjera kur ra tërmeti vjet kështu ju thanë, do ju rregullojmë, i mbyllën ato vrima. Janë shuar shumë familje aty, edhe ashtu të ndodhë edhe me ne? Absolutisht, unë nuk shkoj me jetu aty me e dit se shkoj rri jashtë aty në breg të detit. Nuk i çoj fëmijët aty me i mbyt me dorën time, thotë një zonjë.
